Σερραπεπτάση

                        Το θαυματουργό ένζυμο - "καταστροφέας" των φλεγμονών

Η Σερραπεπτάση (Serrapeptase ή Serratiopeptidase) είναι ένα πρωτεολυτικό ένζυμο, δηλαδή ένα ένζυμο που βοηθάει τον οργανισμό να διασπάει τις πρωτεΐνες σε μικρότερα πολυπεπτίδια ή σε αμινοξέα ώστε να ευκολοαπορροφηθούν. Παράγεται από ένα μη παθογόνο εντεροβακτήριο, το Serratia marcescens, το οποίο εντοπίστηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του '60 στο σίελο του μεταξοσκώληκα. Χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια, ειδικά στην Ευρώπη και την Ιαπωνία για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου κυρίως, όπως και άλλα πρωτεολυτικά ένζυμα σαν την τρυψίνη και βρωμελαΐνη.

Δράσεις της Σερραπεπτάσης

Μια από τις κύριες δράσεις της είναι να εξολοθρεύει μη ζωντανούς σχηματισμούς όπως είναι τα πήγματα αίματος (θρομβώσεις) που μπορεί να σχηματιστούν στο εσωτερικό ενός αγγείου ή μιας φλέβας, λιπίδια του αίματος, διαφόρων ειδών κύστες, αρτηριακή πλάκα κ.α.

Είναι ένα εξαίσιο επιβοηθητικό εργαλείο σε φλεγμονώδεις ή/και οιδηματικές καταστάσεις. Απομακρύνει τα παθογόνα στοιχεία τα οποία προσκολλώνται στα κυτταρικά τοιχώματα και είναι απόρροια ενός τραύματος και μιας φλεγμονής, λειτουργώντας παράλληλα και ως ήπιο παυσίπονο. Χορηγείται, λοιπόν, σε αρθρίτιδες (ρευματοειδής αρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα), οσφυαλγίες, ινομυαλγίες, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα , διάφορους αθλητικούς τραυματισμούς κλπ., καθώς και σε καταστάσεις πονοκεφάλων, ημικρανιών, εξαγωγή δοντιών (έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να βοηθήσει στη μείωση πρηξίματος του προσώπου μετά από χειρουργική επέμβαση και αφαίρεση φρονιμίτων ισάξια με τη λήψη κορτικοστεροειδών).

Η Σερραπεπτάση, επίσης, θεωρείτε ένα εξαίρετο εργαλείο στην αντιμετώπιση της ίνωσης και για αυτό ενδείκνυται σε περιπτώσεις κυστικής ίνωσης, ινοκυστικής μαστοπάθειας, ινομυωμάτων, ενδομητρίωση αλλά και σε περιπτώσεις αθηρωματικής πλάκας καθώς και των αμυλοειδικών πλακών που είναι υπεύθυνες για την πρόοδο της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Προκαλεί ακόμη στον οργανισμό βλεννόλυση, ρευστοποιώντας τις βρογχικές εκκρίσεις, ενισχύοντας έτσι την εύρυθμη λειτουργία των πνευμόνων. Μπορεί να χορηγηθεί και σε Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Χ.Α.Π.), βρογχικό άσθμα, βήχα, βρογχίτιδα και άλλες παθήσεις των πνευμόνων.

Συμβάλει στον καθαρισμό των αιμοφόρων αγγείων βοηθώντας την αιματική κυκλοφορία και την καλύτερη οξυγόνωση του αίματος. Βοηθάει στην προστασία της καρδιάς. Μπορεί να δοθεί και σε διάφορες παθήσεις του πεπτικού συστήματος όπως είναι η νόσος του Κρον και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, ναυτία, στομαχικός πόνος και απώλεια όρεξης αλλά και ως υποβοηθητικό σε αυτοάνοσα νοσήματα (σκλήρυνση κατά πλάκας, ερυθηματώδης λύκος κλπ.). Τελευταία, πιστεύεται ότι μπορεί να διασπάσει το εξωτερικό περίβλημα των καρκινικών κυττάρων ώστε να μπορέσει το ανοσοποιητικό να επιτεθεί στο κέντρο του καρκινικού όγκου. Χρειάζονται περαιτέρω έρευνες απάνω σε αυτό το θέμα, παρόλα αυτά πάντως μια ενζυματική αγωγή βοηθάει σε όλες τις καρκινικές καταστάσεις.

Δοσολογία - Αλληλεπιδράσεις

Συνήθως, η δοσολογία κυμαίνεται μεταξύ 20-60 mg ημερησίως, αλλά αρκετά σκευάσματα στο εμπόριο περιέχουν μεγαλύτερες ποσότητες διότι πιστεύεται ότι ένα ποσοστό της δεν απορροφάτε από τον οργανισμό.

Γενικά θεωρείτε ένα ασφαλές ένζυμο. Επειδή όμως σε μεγάλη δοσολογία ενδέχεται να επηρεάσει την πήξη του αίματος καλό είναι να μην χορηγείτε σε άτομα που λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή ή έχουν διάφορες αιμορραγικές διαταραχές. Να διακόπτεται επίσης η λήψη της τουλάχιστον 2 εβδομάδες πριν από κάποιο προγραμματισμένο χειρουργείο.

Παναγιώτης Μπεκιάρης

Ολιστικός Σύμβουλος Υγείας & Αυτοβελτίωσης - Φυσικοπαθητικός